14.02 piątek
19:00 Teatr Łaźnia Nowa
Henry Purcell: The Fairy Queen
Cezary Tomaszewski reżyseria/ruch sceniczny
Klaudia Hartung-Wójciak dramaturgia
Natalia Mleczak scenografia/kostiumy
Dariusz Kowalewski choreografia/tancerz
Adam Lipiński reżyseria świateł
Aleksandra Jachymek asystentka reżysera/inspicjentka
Klaudia Hegab Ksenia Pushnova asystentka kostiumografki
Marcel Zawadzki Dawid Pieróg tancerze
Ingrida Gapova sopran
Aleksandra Żakiewicz sopran
Anna Koehler sopran
Natalia Kawałek mezzosopran
Vincenzo Capezzuto kontratenor
Artur Plinta kontratenor
Karol Kozłowski tenor
Zbigniew Malak tenor
Jakub Borgiel bas
Michał Dembiński bas
KRAKOWSKI CHÓR POWSZECHNY
Anna Gajecka Natalia Kunikowska Dorota Szymczyk Magdalena Majka Aleksandra Wysocka sopran
Gabriela Kaczmarczyk Agnieszka Koziana Aleksandra Liebersbach Michalina Pasek Agnieszka Piskorska Maja Zastawnik alt
Cezary Budzaj Michał Gnela Adam Góra Katarzyna Liebersbach-Szarek Bartosz Miera Teodor Wolski tenor
Filip Jurczak Jerzy Migda Piotr Łaski Victor Sabaldashov Hubert Sham-Chun-Wing bas
Ilona Szczepańska przygotowanie chóru
ORKIESTRA FESTIWALOWA
Bettina Simon Katarzyna Czubek flet prosty/obój
Enrico Toffano fagot
Marian Magiera Paweł Gajewski trąbka
Tomasz Sobaniec kotły
Ana Liz Ojeda Hernandez Izabela Kozak Antonina Krzyżowska
Seojin Kim Agata Front Agnieszka Krawczyk skrzypce
Anna Nowak Corinne Raymond altówka
Matylda Adamus wiolonczela
Jonas Carlsson kontrabas
Klaudia Łoboda klawesyn
Ana Liz Ojeda Hernandez kierownictwo muzyczne
⚠️ spektakl zawiera sceny ukazujące: tortury, waterboarding, samobójstwo i alkoholizm
Fairy Queen to semi-opera Henry’ego Purcella na podstawie Snu Nocy Letniej Williama Szekspira, której premiera odbyła się w 1692 roku w Dorset Garden Theatre w Londynie. W swojej realizacji Cezary Tomaszewski powraca do XVII-wiecznej inscenizacji, odzyskując to, co w Purcellowskim koncepcie angielskiej opery narodowej niezwykłe, dziwaczne i osobliwe, a w narracyjnej dezynwolturze i spektakularności Fairy Queen upatruje potencjał na metafizyczny skandal. Wydarzeniem inicjującym i pojęciem organizującym krakowską Fairy Queen jest „crash” – wypadek, zderzenie, upadek, rozbicie, krach, kolizja, trzask, huk; coś nagłego oraz stanowiącego wyzwanie dla świata żywych i martwych. Crash jest elementem destrukcyjnym, ale także momentem radykalnej intensyfikacji relacji żywych i żywych–martwych, kiedy to granice między jawą a snem, realnym a wyobrażonym, światem ziemskim a podziemiem zaczynają być nieostre i przepuszczalne. Fairy Queen Capelli Cracoviensis to opowieść o stracie, żałobie, tęsknocie, popędzie śmierci, pożądaniu nie-żywego i wiary we wzajemne kontakty żywych-martwych.
— Klaudia Hartung-Wójciak
Ana Liz Ojeda Hernandez fot. RibaltaLuce Studio