15.12 niedziela
19:00 Sukiennice
Georg Friedrich Händel: Ritorna, oh caro e dolce mio tesoro (Rodelinda)
Georg Friedrich Händel: V’adoro pupille (Giulio Cesare)
Georg Friedrich Händel: Che sento, oh Dio – Se pietà (Giulio Cesare)
Georg Friedrich Händel: Myself I shall adore (Semele)
Georg Friedrich Händel: E pur cosi un giorno – Piangero la sorte mia (Giulio Cesare)
Georg Friedrich Händel: Ah me! too late I now repent (Semele)
Georg Friedrich Händel: Voi che mie fide ancelle (Giulio Cesare)
Georg Friedrich Händel: Brilla nell’alma (Alessandro)
Samuel Mariño sopran
CAPELLA CRACOVIENSIS
na historycznych instrumentach
Jan Tomasz Adamus dyrygent
bilety wyprzedane
Nigdy operowy przepych nie objawił się w takim blasku jak w epoce późnego baroku. Zdaje się, że opera miała wówczas wszystkiego w nadmiarze: śpiewaków-wirtuozów, nowych tytułów, rywalizujących teatrów ścigających się na muzykę wykonawców i na sceniczne efekty. Ekstaza, entuzjazm, upojenie zmysłów obecne w muzyce tamtych czasów do dzisiaj udzielają się słuchaczom dzięki sztuce współczesnych wybitnych śpiewaków. Jeśli nadal potrafią natchnąć publiczność wzruszeniem, rozkoszą, czy frenetyczną radością, wtedy nie trzeba już nawet udawanej scenicznej magii – by czarować wystarczy, by opera opowiadała nam o tym, co szlachetne, tkliwe i żarliwe. W partyturach Händla emocje te łączą się z wiarą w nieograniczone możliwości ludzkiego głosu zdolnego nie tylko do wyrażenia każdego niuansu uczucia, ale i zrealizowania najbłyskotliwszych pasaży, tryli i innych ozdobników.
fot. Marcin Bałaban